14 czerwca, 2021 122

Wim Hof i jego metoda (WHM) + nawyki, czyli najbardziej lodowate 6 miesięcy mojego życia

Wdech, wydech, wdech, wydech…

“Oddychaj skurwielu!”

To znane hasło Wima Hofa zwanego Icemanem. Towarzyszyło mi całą jesień, zimę i wiosnę.

Ten wpis będzie raportem
po 6 lodowatych miesiącach eksperymentu na moim organizmie.

Spis treści tego artykułu:

Wim Hof i jego metoda: krótkie wprowadzenie dla niewtajemniczonych

podczas bicia rekordu Guinessa w lodowatej kąpieli 1 godzina 52 minuty i 42 sekundy

Wikipedia o Wimie: 62 letni holenderski rekordzista, […] znany jako „Człowiek lodu” („Iceman”) ze względu na swoją zdolność kontroli temperatury ciała i odporność na ekstremalne zimno.

Dokonania:

Najdłuższa kąpiel w lodzie – kontakt z lodem na całej długości ciała od szyi w dół, Hof ma na sobie jedynie slipy. […] Obecny rekord to 1 godzina 52 minuty i 42 sekundy. Podczas jednego z takich wyczynów zgodził się połknąć mały termometr, który po godzinie i 44 minutach jego obecności w lodzie odnotował spadek temperatury z 37,7 °C do 37,4 °C.
W lutym 2009 Hof wspiął się w przeciągu dwóch dni na szczyt Kilimandżaro, ubrany jedynie w szorty i buty. W 2018 z grupą 18 przeszkolonych w jego metodzie amatorów pobili rekord Guinnessa, zdobywając szczyt Kilimandżaro w samych spodenkach w 31 godzin i 25 minut.
W 2007 roku podjął nieudaną próbę zdobycia Mount Everestu. Mając na sobie tylko szorty i sandały, wspiął się na wysokość 6700 m n.p.m. Potem musiał włożyć buty, bo do sandałów nie da się przymocować raków. Wspinaczkę zakończył na wysokości 7400 m n.p.m. z powodu powrotu kontuzji stopy, której doznał podczas biegania boso na kole podbiegunowym rok wcześniej.

Źródło: Wikipedia

Jego metoda polega na 3 filarach: ekspozycji ciała na zimno, technik oddechowych, medytacji.

Przejdźmy do mojego eksperymentu:

Całą zimę bez kurtki

Pierwszą rzeczą, jaką zrobiłem, było schowanie kurtki do szafy. W zimowe miesiące założyłem ją na siebie maksymalnie 10 razy. Nieważne czy na zewnątrz temperatura wynosiła 5°C, czy -5°C, miałem na sobie krótki rękawek (czasem pozwalałem sobie na bluzkę lub sweter z długim rękawem). Nie zakładałem czapki, zdarzało mi się nosić rękawiczki. Często nosiłem krótkie spodnie. Czasem moje wyjścia trwały 15 minut, a czasem 4 godziny. Funkcjonowałem normalnie, tyle że na krótko.

Całą zimę bez kurtki: efekty
i wnioski

Wiele osób pytało: czy Ci nie zimno?

I uwaga: TAK, było mi bardzo zimno.

Wim Hof i jego metoda nie są magią. Na początku odczuwałem zimno jak każda inna osoba. Różnica polegała na interpretacji i znoszeniu go. Potem faktycznie moja wrażliwość na niskie temperatury spadła, ale… Dalej je mocno odczuwałem.

Aby poradzić sobie z drgawkami ciała i wszechobecnym zimnem stosowałem medytację oddechu: byłem skupiony na świadomym głębokim oddechu przez cały czas.

Większość osób uważa, że zimno powoduje przeziębienie. To mit. Przeziębienie i choroby bakteryjne tworzą się poprzez gorzej działający układ autoimmunologiczny. A kiedy on działa gorzej? Przede wszystkim wtedy, gdy oddziałuje na nas stres. A jeśli stresujesz się, że zaraz się rozchorujesz, jeśli wyjdziesz na śnieg w krótkim rękawku, to masz gotowy przepis na chorobę.

Moje przekonania idą w innym kierunku: ekspozycja na zimno pozwoliła mojemu ciału uruchomić dobrze znane procesy ewolucyjne. Zakrywanie ciała warstwami ubrań, to jak sadzanie na wózku inwalidzkim osobę zdrową ruchowo. Uzbrojony w spokój i zaufanie do mojego ciała, wytrwałem z radością w mroźne dni.

Najszybciej odmrożeniu ulegają kończyny. Nie ukrywam, że często miałem fioletowe dłonie i przedramiona. To jest ok, po jakimś czasie miały większą tolerancję.

Społecznie robiłem duże zamieszanie na mieście. Przychodnie nie mogli oderwać oczu od uśmiechniętego mężczyzny w krótkim rękawku i spodenkach w środku zimy. Fryzjerzy i konduktorzy krzyczeli, że zapomniałem kurtki, ale przecież… Nie noszę. 🙂

Brak ogrzewania mieszkania

Następną rzeczą było zaprzestanie ogrzewania mieszkania. Kaloryfer zawsze na zero. Zimą, temperatura wynosiła ok. 16 °C. Długotrwałe przebywanie w zimnie powoduje przyrost brunatnej tkanki tłuszczowej (BAT). To ona odpowiada za ogrzewanie organizmu bez potrzeby używania mięśni (drgawki ciała).

Brak ogrzewania mieszkania całą zimę: efekty i wnioski

To było trudne. Na początku trząsłem się w nocy i w ciągu dnia. Jednak, gdy było mi zimno, to wychodziłem na mroźny spacer na zewnątrz. Gdy zmarzłem, po powrocie do mieszkania czułem się jak w saunie. Po czasie przyzwyczaiłem się do tej temperatury, a moi znajomi, odwiedzając mnie, mówili, że idą “morsować”.

Treningi na zewnątrz tylko
w szortach i długie spacery
bez koszulki

3-4 razy w tygodniu ćwiczyłem na drążkach w parku lub biegałem. Niezależnie od temperatury i pogody, robiłem to tylko w krótkich spodenkach, bez koszulki.

To samo tyczyło się długich spacerów. Moim rekordem jest 2.5 godzinny spacer w samych szortach
w temperaturze > – 5 °C.

Treningi na zewnątrz tylko
w szortach i długie spacery
bez koszulki: efekty i wnioski

temperatura ciała po powrocie z jednego ze spacerów

Na początku, godzinny trening na drążku przy 2 °C był tak trudny, że przez kilkadziesiąt minut po nim kręciło mi się w głowie. Byłem wyczerpany. Z czasem było coraz lepiej.

Ponad godzinne spacery w śniegu testowały moje umiejętności kontrolowania temperatury ciała przez oddech. Po pierwszym spacerze w mrozie, termometr wskazywał 35.2 ° (poniżej 35 °, mówi się
o hipotermii). Jednak po treningu oddechu, byłem w stanie utrzymać temperaturę ciała na poziomie powyżej 36 °, po 1.5 godzinnym spacerze tylko w spodenkach. Tak, da się kontrolować temperaturę ciała.

Boso po śniegu

To jedno z największych wyzwań. Nigdy wcześniej nie chodziłem boso po śniegu. Stopy po krótkim kontakcie bolały niemiłosiernie. Z czasem mogłem coraz dłużej, aż w końcu poszedłem boso po świeżym śniegu do sklepu spożywczego. Było to około 400 metrów w jedną stroną. Dużo, niedużo?

Nie ważne, byłem zadowolony
z progresu.

Boso po śniegu: efekty i wnioski

Po długim chodzeniu po śniegu przestawałem móc kontrolować ruchy palców, nie czułem ich podczas dotyku dłońmi. To były pierwsze sygnały odmrożenia, przestałem czuć zimno i traciłem zdolności motoryczne. Wtedy z reguły chodziłem jeszcze chwilę i kończyłem zabawę. Po czasie uwielbiałem kontakt ze śniegiem, przestał być tak bolesny.

Lodowate kąpiele i gra w szachy na lodzie

jezioro z historii

Właściwie… Dość rzadko morsowałem. Może raz na 2-3 tygodnie? Niemniej, pamiętam jedno wyjątkowe doświadczenie.

Wybraliśmy się z bratem na zamarznięte jezioro. Śnieżyło. Był mroźny wiatr. Naprawdę zimno. Wchodziłem do wody i rozbijałem lód bosymi stopami przez sobą, tworząc przejście. Trzeba było iść powoli, by nie pokaleczyć stóp przez ostre kawałki lodu. W końcu usiadłem w wodzie niczym w fotelu, rozkładając ramiona szeroko na lodowym oparciu. Skupiłem się na wygenerowaniu ciepła przez jedną z faz treningu autogennego Schultza i… Nagle poczułem narastające ciepło w kończynach. Mogłem wytwarzać go więcej i rozprowadzać po całym ciele. To było fantastyczne.

Jeśli mówię o morsowaniu, to nie mam na myśli mody, która miała miejsce w tym roku. Do wody wchodziłem tylko w kąpielówkach. NIE nosiłem żadnych czapek, szalików, rękawiczek czy butów. Parę razy zanurzałem także głowę.

Zwieńczeniem wysiłków była gra w szachy na lodzie podczas kąpieli. Mieliśmy grać szybko, ale każdy chciał wygrać, więc ruchy trwały dłużej. Finalnie partia trwała ok. 20 minut.

Lodowate kąpiele i gra w szachy na lodzie: efekty i wnioski

Woda jest świetnym nauczycielem zimna. Jeśli poddasz się jej działaniu, poczujesz się w zgodzie z naturą. To świetne uczucie. Niektóre moje kąpiele trwały ponad 30 minut (ale woda ok. 6-8 °C, a inne 5-20 minut (temp. 2-3°C). Po prostu w niektóre dni było trudniej, bo każdego dnia jesteśmy w innej formie. Nie ma co przeginać, trzeba wyjść i pogratulować sobie wejścia, a nie ciepłej kanapy (jak coś, nie ma nic złego w ciepłej kanapie:)).
To uczy pokory.

Oddechy, bezdech, pompki
i Covid

zdjęcie zrobione podczas ponad 2h spaceru, temp. -5 stopni

Wim Hof i jego metoda opierają się na oddechu. To kontrolowana hiperwentylacja, po której następuje wstrzymanie oddechu. Kilkadziesiąt sesji praktyki ćwiczenia z tego filmu pozwoliło mi wytrzymać ponad 2.5 minuty na bezdechu (wcześniej wydychając całe powietrze z płuc).

Robiłem 3 serie wstrzymywania oddechu, by potem zrobić czwartą i także wstrzymać oddech, ale tym razem cel był inny: zrobienie jak największej liczby pompek na raz, bez powietrza w płucach. Zaczynałem od 20 pompek, a doszedłem do ponad 50-ciu.

Miałem też świadomą przygodę z Covidem. Dlaczego “świadomą”? Bo zaraziłem się na własne życzenie. Uważałem, że nie mam się czego bać, chciałem też sprawdzić metodę. Od razu jak poczułem się gorzej, zrobiłem metody oddechowe Wima Hofa i następnego dnia byłem zdrowy. Poleciłem te także dwóm osobom, które od kilku dni były chore na Covida i po zrobieniu jego metody, także im przeszło. UWAGA: to moja własna obserwacja, a nie żaden wniosek. Covid przyczynia się do śmierci wielu osób i NIE rekomenduję nikomu mojego luźnego podejścia.

Oddechy, bezdech, pompki i Covid: efekty i wnioski

Wim Hof uważa, że jego metody oddechowe mogą pomóc w walce z chorobami. Przeprowadzono eksperymenty, w których wstrzykiwano mu bakterie powodujące stan chorobowy (gorączka, wymioty), a on za pomocą oddechu i medytacji je zwalczał. Lekarze stwierdzili, że jest anomalią.

Więc Wim zaprosił grupę studentów, którą w ciągu tygodnia przeszkolił ze swojej metody. Oni także zostali poddali badaniu i większość poradziła sobie z bakterią, która w ponad 95% przypadków wywołuje ostre objawy chorobowe. W najgorszym przypadku jedna osoba miała ból głowy, reszta nic. Dlatego ze względów ochrony przed chorobami wykonywałem jego metody oddechowe. Efekt: Covid zniknął, a poza tym, nie miałem ŻADNEGO przeziębienia. I to pomimo chodzenia z mokrą głową przy minusowej temperaturze (babcia uważała, że umrę:)).

Pompki na bezdechu trenują bardziej układ nerwowy niż mięśnie. Alzheimer, Parkinson, stwardnienie rozsiane i wiele innych, to choroby układu nerwowego. Osobiście, wolę ćwiczyć działanie układu nerwowego, by te, i inne schorzenia nie dopadły mnie w przyszłości.

Wim Hof i jego metoda: podsumowanie mojego eksperymentu

6 miesięcy obcowania z zimnem uważam za udane. Czułem się zdrowszy i silniejszy. Doświadczyłem pełni pór roku, bo nie zakrywałem się warstwami ubrań. Wszystkie moje działania były wyzwaniami osiągalnymi, co dawało dużo satysfakcji.

I szczerze?

Nigdy więcej nie kupię kurtki zimowej w Polsce.

Dyskusja i nachodzący webinar

Jeśli masz jakieś uwagi / refleksje / pytania, to śmiało!

Jeśli chcesz poruszyć jakiś temat, to śmiało.

Daj znać w komentarzu! 🙂

Jestem po drugiej stronie ekranu, wszystko czytam i odpowiadam! 🙂

A jak podobał Ci się ten wpis, to podziel się nim z innymi, podaj dalej, udostępnij.

OSTATNIA, WAŻNA SPRAWA!

Już w środę (23.06) o godz. 20:00 poprowadzę bezpłatny webinar
o NAJSKUTECZNIEJSZYCH STRATEGIACH BUDOWANIA NAWYKÓW.

Jeśli chcesz zbudować / zmienić nawyki, to koniecznie zapisz się teraz:

Zapis na bezpłatny webinar o budowaniu nawyków.

Dzięki, że jesteś!

Trzymam kciuki za wszystkie pozytywne nawyki,

Michał 🙂

Dodatkowe materiały:

Bezpłatny rozdział mojej książki możesz pobrać tutaj:

Bezpłatny rozdział książki

Kup moją książkę z dedykacją i autografem

(dostępna wersja papierowa i ebook)